تناقضات متناثرة

أما بعد الدُنيا صعبة و ثقيلة و عمرها ما بتكون سهلة أبداً لا على الغنى ولا على الفقير و بالعكس على الفقير بتكون أضعاف التعب و الهم و الغم. يمكن الغنى بيكون مرتاح و قادر يعافر و يكمل و يدوس على شوية الحواجز اللى بتطلع ليه و بتتحط فى طريقه و بتخليه قاعد مش عارف يلاقيها منين ولا منين بس هو مدرك تماماً إن مهما جارت عليه عنده من المخزون و الثراء ما يخليه مهما حصل ليه هيكون مسنود و قادر يكمل و يدوس و يعافر و يخلى كل حاجة حوليه جميلة من غير ما يكون مكتئب. الفترة اللى فاتت دى كانت من فتراتى اللى حقيقى لو مُت دلوقتى هكون سعيد إنى عشت الكام شهر اللى فاتوا دول و معايا جمال و حلاوة و سند بالحلاوة دى. فى الواقع لسه مش هانقول نص سنة بالظبط ، هم أكثر بكثير و فيهم حاجات ما ينفعش تخرج بس هى محتاجة تتخيل إنها مهما عرفت و مهما سمعت منى عمرها ما هاتعرف كم الإمتنان و الحب اللى بيكون لكل الحاجات دى و ليها هى أكيد. يمكن مشكلتى الأبدية إنى شخص بحب الأشياء المادية و بحب كل حاجة فيها حاجة نقدر نروح بيها و نفتكر اليوم بالحاجة دى لو كانت صورة حتى. يوم الإمتحان أما لقيتها جاية ليا بس عشان تطمئن عليا و على صحت